Het archief van de familie Van Sypesteyn is afkomstig van de in 1937 in mannelijke lijn (jhr. C.H.C.A. Van Sypesteyn, 1857-1937) uitgestorven oudste tak van dit geslacht, dat zijn afstamming terugvoert tot Evert Lambertsz., in 1529 gehuwd met Geertruid Hoyer. Familieleden van deze oudste tak werden in 1815 in de adelstand verheven. In 1844 werd een poging gedaan om de verheffing veranderd te krijgen in erkenning, zonder succes overigens. Het familiearchief bestaat voor het grootste gedeelte uit stukken afkomstig van deze oudste tak, namelijk die van Maarten Evertsz. van Sypesteyn (1537-1614). Het grootste gedeelte dáárvan vormt het archief van zijn oudste zoon Jan en zijn nakomelingen tot in de 20e eeuw. In 1672 zijn in Haarlem tijdens de plundering van het huis van Cornelis Ascanius I van Sypesteyn familiepapieren verloren gegaan. Zijn kleinzoon Cornelis Ascanius IV, overleden in 1744, heeft veel stukken betreffende de familie gekopieerd of er authentieke kopieën van laten maken. Latere leden van de familie Van Sypesteyn hebben het archief ook nog uitgebreid door kopie, aankoop of schenking van stukken betreffende deze familie en aanverwante families.