De centrale kankerregistratie werd gestart in 1951, vanaf 1953 als Bureau van de Centrale Kankerregistratie, een apart orgaan van de Stichting Landelijke Organisatie voor de Kankerbestrijding. Tot zijn taak behoorde het in de meest uitgebreide zin bevorderen van een centrale landelijke registratie van alle kankerpatiënten, zulks in samenwerking met de Geneeskundige Hoofdinspectie van de Volksgezondheid. De uitvoering van de daaraan verbonden werkzaamheden was, onder toezicht van het Curatorium van de Centrale Kankerregistratie, toevertrouwd aan de directeur van de Centrale Kankerregistratie, die tevens belast was met het beheer c.q. de verwerking en beschikbaarstelling van de door het Bureau van de Centrale Kankerregistratie verzamelde registratiegegevens. Op voorstel van de directeur is het Bureau van de Centrale Kankerregistratie in 1963 tijdelijk omgedoopt in Bureau voor de Kankerregistratie en Voorlichting. In 1969 besloot het bestuur van de Stichting Koningin Wilhelmina Fonds - Nederlandse Organisatie voor de Kankerbestrijding tot beëindiging van de tot dat jaar operationele Centrale Kankerregistratie. In datzelfde jaar werd de algemene registratie van kankerpatiënten in vier registratiegebieden (Friesland, 's-Gravenhage, Rotterdam en een gebied in Noordoost-Brabant en Noord-Limburg) geïntroduceerd ter bepaling van de kanker-incidence in die gebieden, met mogelijkerwijs bovendien hypothesevormende bevindingen in het kader van de epidemiologie. In 1971 werd prof. dr F. de Waard als hoofd van de afdeling Klinische Documentatie en Kankerregistratie van het bureau van de stichting aangesteld, na reorganisatie van de kankerregistratie. Toen de overheid aangaf de kankerregistratie na 1974 niet meer te zullen financieren, is besloten deze te staken.