Bij testamentaire beschikking van 29 maart 1892 werd door Anna Christina Cramer een bedrag van fl. 3000,- vermaakt aan D.A. Willink en zijn echtgenote Lili van Son. Onder hun beheer zou dit bedrag de armen van Bennebroek ten goede moeten komen. D.A. Willink heeft het beheer ervan vervolgens opgedragen aan het College van Burgemeester en Wethouders van Bennebroek. In de jaren 1911-1917 werd het fonds vrijwel niet aangeroerd omdat de particuliere weldadigheidsfondsen in de verschillende behoeften kon voorzien. Op 22 februari 1923 bestond het nominale kapitaal uit fl. 8400,-. Door de heersende werkloosheid moest de rente ervan nu wel gebruikt worden. In januari 1926 werd de beheersvorm van het fonds gewijzigd in een stichting. Het beheer bleef bij het College van Burgemeester en Wethouders van Bennebroek. Het doel van de stichting was het beheren van het kapitaal van de stichting en de over elk jaar gekweekte rente verdelen onder de in de gemeente Bennebroek werkzame kerkelijke, bijzondere en gemengde instellingen van weldadigheid, benevens het Burgerlijk Armbestuur van Bennebroek of zolang deze instelling niet bestond, het College van Burgemeester en Wethouders van Bennebroek als belast met de burgerlijke armverzorging. De gekweekte rente zouden jaarlijks onder de vermelde instellingen worden verdeeld, naar verhouding van de uitgaven gedaan voor verzorging van armen, behorende tot de bevolking van Bennebroek. Tot en met 1964 werden uitkeringen gedaan aan de verschillende armenkassen. In 1987 werd de stichting ontbonden.