Het Koninklijk Besluit nr. 36 van 25 juli 1816 regelde de definitieve organisatie van het Corps Ingenieurs van de Waterstaat en der Publieke Werken. Hierdoor werd het land verdeeld in 16 waterstaatsdistricten. Het noordelijke deel van Holland (huidige provincie Noord-Holland) vormde samen met de provincie Utrecht het eerste district. In 1817 werd dit district verdeeld in drie arrondissementen Alkmaar, Haarlem en Utrecht. De provincie Utrecht werd in 1822 afgesplitst van het district en met als gevolg ook het arrondissement Utrecht. Begin 1840, na het vertrek van P. Kock als provinciaal ingenieur, werden zowel de rijks- als de provinciale waterstaatswerken verdeeld over twee ingenieurs: ingenieur J.G. van Gendt in het oostelijk deel, met Amsterdam als standplaats en ingenieur J. Ortt in het westelijk deel van de provincie met Alkmaar als standplaats. Eind 1843 werd het district Noord-Holland verdeeld in de arrondissementen Alkmaar, Amsterdam en Purmerend. Er vond opnieuw een herverdeling van de arrondissementen plaats met ingang van 1 januari 1855. Het district Noord-Holland werd verdeeld in de arrondissementen Alkmaar, Haarlem, Hoorn en Nieuwediep. Nieuwediep werd in mei 1857 opgeheven, waarbij het werk werd overgenomen door de arrondissementen Alkmaar en Hoorn. In 1891 werd bij ministeriële beschikking bepaald, dat vanaf 1 maart 1891 een deel van het arrondissement Amsterdam zou worden afgesplitst en als Dienst van het Noordzeekanaal een geheel zelfstandig bestaan zou gaan voeren. Het District Noord-Holland (vanaf 1903 Directie Noord-Holland) werd met ingang van 1901 verdeeld in vier arrondissementen Alkmaar, Haarlem, Hoorn en Noordzeekanaal. Het arrondissement Amsterdam werd opgeheven en het gebied werd verdeeld over de arrondissementen Haarlem en Noordzeekanaal.