Het Intercommunaal Lichaam Vervanging Tuinbouwgronden (ILVT) werd gevormd in 1954, aanvankelijk door de gemeenten Beverwijk en Heemskerk. Op 1 januari 1957 is ook de gemeente Velsen toegetreden. De Gemeenschappelijke Regeling Vervanging Tuinbouwgronden werd vastgesteld door het College van Burgemeester en Wethouders van de gemeente Beverwijk op 5 februari 1954, goedgekeurd door Gedeputeerde Staten op 24 maart 1954, en gepubliceerd in de Nederlandse Staatscourant op 7 april 1954. Op 1 mei 1954 trad de regeling in werking. Doel van het ILVT was het verschaffen van vervangende grond aan tuinders en daarmee gelijk te stellen personen in de deelnemende gemeenten, die wegens stedebouwkundige maatregelen hun bedrijfsgrond moesten afstaan. Dit hield in aankoop van daarvoor in aanmerking komende landerijen, die voor tuingrond geschikt waren gemaakt. Daarnaast werd bemiddeling verleend bij de toewijzing van bedrijfsgronden in de Noordoostpolder. Het Bureau was het algemeen en het dagelijks bestuur van de gemeenschappelijke regeling in alle werkzaamheden ter uitvoering van deze regeling behulpzaam. De dagelijkse leiding van het Bureau berustte, onder toezicht van het dagelijks bestuur, bij een directeur. De directeur werd in zijn taak bijgestaan door een bodem- en tuinbouwdeskundige, die aan de tot het bureau behorende werkzaamheden een volledige dagtaak had. Het voor het Bureau benodigde administratieve werk, waaronder al het typewerk en een deel van het tekenwerk werd verzorgd door het personeel van de Dienst Openbare Werken te Beverwijk. Het bureau was dan ook gevestigd in het gebouw van Openbare Werken aan de Breestraat 37 te Beverwijk en verhuisde later mee met de Dienst Openbare Werken naar het Stadskantoor. Op 1 september 1973 werd het Intercommunaal Lichaam Vervanging Tuinbouwgronden opgeheven.