Haarlemmerolie, ook wel medicamentum gratia probatum genoemd, is een mengsel van kruiden en zwavel en behoort tot de meest bekende en alom verspreide volksgeneesmiddelen. Haarlemmerolie zou in 1696 zijn uitgevonden door de Haarlemmer Claes Tilly (1665-1734). De olie werd beschouwd als wondermiddel tegen bijna alle toen bekende kwalen. Voor Haarlem is de olie zeer waardevol geweest, want het bezorgde de stad tot ver over de landsgrenzen bekendheid. Immers heel veel zeevaarders, zendelingen en missionarissen namen op hun tochten naar verre werelddelen een flesje van het middel mee. Na het overlijden van Claes Tilly in 1734 werd de productie van Haarlemmerolie door zijn erfgenamen voortgezet. Zo werd in 1764 Claes de Koning Tilly de nieuwe eigenaar. Zijn bedrijf was gevestigd in de Achterstraat 13, in 1878 veranderde de straatnaam in Anthoniestraat 13. Een andere plek die nauw verbonden is met de geschiedenis van de Haarlemmerolie is het pand Spaarne 43. In dit zgn. Haarlemmeroliehuis zou Claes Tilly destijds het product hebben uitgevonden. Aan het einde van de 18e eeuw won de vrije concurrentie terrein. Al snel werden meerdere fabriekjes opgericht waar de Haarlemmerolie voortaan werd nagemaakt. Om de verkoop te stimuleren en de echtheid van het namaaksel te suggereren voegden de fabrikanten van Haarlemmerolie achter hun naam die van Tilly toe en drukten zij de etiketten van C. de Koning Tilly na. De belangrijkste concurrent van De Koning Tilly was de op 1 januari 1897 opgerichte Haarlemmeroliefabriek Gebroeders Waaning-Tilly. In 1987 viel het doek voor dit laatstgenoemde bedrijf en bleef de firma C. de Koning Tilly BV als enige 'oprechte' Haarlemmeroliefabriek over. In 2004 werd het bedrijf uiteindelijk gesloten. Zie ook H. Spijkerman, 'Haarlemmerolie, het Medicamentum Gratia Probatum' in: Haerlem Jaarboek 1993, blz. 51-80.