De ambachtsheerlijkheid Tetterode, Aelbertsberg en Vogelenzang - de oude naam voor de gemeente Bloemendaal - was vanouds in handen van de heren van Brederode. Na het overlijden van de laatste heer van dit geslacht in 1679 verviel zij aan de Staten van Holland, die haar in 1722 verkochten aan Haarlem. Na de Reformatie waren de bewoners overwegend katholiek gebleven. Met de opkomst van de blekerijen trokken echter veel mensen van elders naar het dorp, waaronder een aanzienlijk aantal protestanten. Om deze bevolkingsgroep tegemoet te komen werd in 1632 in de vergadering van de Classis Haarlem besloten tot oprichting van een kerk te Bloemendaal. Een geschikt terrein werd gevonden aan wat later het Kerkplein zou komen te heten. De eerste steen werd gelegd in 1635. De officiële ingebruikname vond plaats op Pasen (23 maart) 1636. Het bestuur van de kerkelijke gemeente was in handen van de kerkenraad, bestaande uit de predikant, twee ouderlingen en twee diakenen. De kerkenraad moest de geestelijke belangen van de lidmaten behartigen en had het beheer over de diakonale goederen. De taak van de ouderlingen bestond uit het doen van huisbezoek bij de lidmaten. De diakenen verzorgden de armenzorg ten behoeve van de gemeenteleden. Het beheer over de kerkelijke eigendommen, waaronder het kerkgebouw zelf, en de financiële administratie was vanouds in handen van de kerkmeesters. In de jaren na de Tweede Wereldoorlog ontstonden drie wijkgemeenten met elk een eigen kerkenraad: Bloemendaal, Overveen en Aerdenhout. In 2002 kwam er een einde aan deze structuur toen Aerdenhout zelfstandig werd. Bloemendaal en Overveen gingen evenwel samen verder. In 2004 kwam de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) tot stand. Op 10 januari 2009 fuseerden de Hervormde Gemeente te Bloemendaal en de Gereformeerde Kerken van Bloemendaal en Overveen tot Protestantse Gemeente te Bloemendaal en Overveen.