Vanaf 1581 telde de provincie Noord-Holland zes classes: Alkmaar, Amsterdam, Edam, Enkhuizen, Haarlem en Hoorn. De classis Edam werd in het oosten begrensd door het IJsselmeer, in het zuiden door het IJ, terwijl de noordwestelijke grens werd gevormd door de Beemster. Vanaf 1590 maakte Marken ook deel uit van de classis. De hoofdlijnen van de kerkelijke organisatie bleven ongewijzigd tot 1816. In dat jaar werd bij Koninklijk Besluit een Algemeen Reglement vastgesteld, waarbij werd bepaald dat de Nederlands-Hervormde Kerk op synodaal, provinciaal, classicaal en gemeentelijk niveau bestuurd zou worden. Bij Koninklijk Besluit van 22 juli 1870 werd het beginsel van scheiding van kerk en staat volledig doorgevoerd en werd de kerk volkomen zelfstandig. De kerk kreeg nu de gelegenheid zelf haar organisatievorm te kiezen. Dit was eigenlijk al mogelijk sinds de invoering in 1853 van de Wet op de Kerkgenootschappen. De in 1870 gekozen organisatie was vrijwel gelijk aan die uit 1816. Er waren vijf classes: Alkmaar, Amsterdam, Edam, Haarlem en Hoorn. De classes werden verdeeld in ringen om zo bijv. de waarneming bij predikantsvacatures te vergemakkelijken. De classis Edam werd verdeeld in drie ringen: Edam (Beets, Edam, Etersheim en Schardam, Middelie, Oosthuizen en Hobrede, Oudendijk, Warder) Purmerend (Beemster, Buiksloot, Ilpendam, Kwadijk, Landsmeer, Purmerend, Purmerland, Watergang) en Monnickendam (Broek in Waterland, Durgerdam, Holysloot, Marken, Monnickendam, Nieuwendam, Ransdorp, Schellingwoude, Zuiderwoude, Zunderdorp). In de loop van de tijd is hier slechts weinig verandering in gekomen. Sinds 1983 is er een samenwerking gegroeid tussen de Hervormde Classis Edam en de Gereformeerde Classis Zaandam. Vanaf 1986 Samenwerkende Hervormde Classis Edam en Gereformeerde Classis Zaandam. Met ingang van 14 september 1988 zijn de beide classes een overeenkomst aangegaan tot brede interkerkelijke samenwerking: Federatie van Hervormde/Gereformeerde Classes Edam-Zaandam.