In 1952 was de buitenplaats Beeckestijn gekocht door de gemeente Velsen. In de raadsvergadering van 3 februari 1953 verzocht de gemeenteraad aan het College van Burgemeester en Wethouders om te onderzoeken welke bestemming aan Beeckestijn zou kunnen worden gegeven en hoeveel de kosten van herstel van de buitenplaats zouden bedragen, teneinde een kosten-batenanalyse te kunnen maken. Het College van Burgemeester en Wethouders stelde bij besluit van 6 oktober 1953 de Commissie tot onderzoek van de herstelmogelijkheden van de buitenplaats Beeckestijn, kortweg Comité Beeckestijn, in om het college van advies te kunnen dienen. De commissie werd gevormd door ir. E.A. Canneman, Rijksdienst Monumentzorg, ir. W.Ph. van Harreveld, Bond van Ned. Architecten BNA, C.W. Royaards, Architect Bond Heemschut, mr. L. Vorstman, Santpoorts Bloei, ir. D.N. Dammers, directeur Openbare Werken Velsen en L.A. Huisman, secretaris. De buitenplaats Beeckestijn had veel te lijden gehad in de Tweede Wereldoorlog. Tijdens die oorlog maakte Beeckestijn deel uit van de Festung IJmuiden. Aan de rand van de buitenplaats werden geschutsstellingen en mitrailleursnesten aangelegd en in de tuinen werden een aantal bunkers gebouwd. De Duitsers lieten Beeckestijn na de oorlog in verpauperde toestand achter. Als gevolg van het opblazen van enkele bunkers raakte de buitenplaats nog verder in verval. Dankzij het Comité Beeckestijn werden de aanvankelijke sloopplannen tegegehouden en volgde in de jaren 60 een omvangrijke restauratie van de buitenplaats, waarbij ook de geometrische tuinen in ere werden hersteld. De heropening van Beeckestijn vond plaats op 2 oktober 1969.
