De Commissie samenwerking bijzondere noden is opgericht in 1939. Een persoon kon bij een instelling aankloppen voor financiële hulp voor een extra voorziening waar men zelf geen geld voor had. Te denken viel hierbij bijvoorbeeld aan aangepast schoeisel, een nieuwe rolstoel, een aangepaste auto of speciale voorzieningen in huis. Instellingen hadden daar zelf lang niet altijd voldoende middelen voor. De instelling kon dan overleggen met de Commissie samenwerking bijzondere noden. De commissie, die zelf geen geld ter beschikking had, legde het geval voor aan het Nationaal fonds bijzondere noden. Het fonds bekeek of, en hoeveel geld men zou geven. Het was niet altijd het gehele bedrag dat gevraagd werd. De commissie richtte zich dan vervolgens nog tot een particulier fonds voor het restant van het benodigde geld. Op deze manier kon meestal het bedrag voor de speciale voorziening bij elkaar komen. In de Tweede Wereldoorlog werden twee leden van de commissie zonder opgaaf van redenen door de gemeente Haarlem vervangen door de NSB-wethouder. Als antwoord hierop, overigens na veel protest, stelde de Armenraad de Contactcommissie in, naast de Commissie samenwerking bijzondere noden. Het Nationaal fonds bijzondere noden schonk de Contactcommissie een groot geldbedrag voor ze zelf in 1943 werd opgeheven. Met de opheffing van het Nationaal fonds bijzondere noden verdwenen ook de plaatselijke Commissies samenwerking bijzondere noden. Zij konden immers niet meer op het Nationaal fonds terugvallen. De Contactcommissie, die het in het vervolg moest hebben van plaatselijke fondsen, bleef bestaan tot 1949 en deed hetzelfde werk als de Commissie samenwerking bijzondere noden. De laatste commissie werd in 1949 heropgericht. Tot de opheffing van de Armenraad/Sociale Raad in 1965 heeft de commissie haar werk gedaan.