De Conferentie Sint Johannes de Doper is opgericht en 1904 en opgeheven in 1969. De eerste Vincentiusvereniging kwam in 1833 in Parijs tot stand met de oprichting door Frédéric Ozanam (1813-1853). Hij vernoemde de vereniging naar de H. Vincentius á Paulo (1581-1660), een priester die zich in Parijs had beziggehouden met de opvang van weeskinderen, gebrekkigen en verstandelijk gehandicapten. Om zijn goede werken was Vincentius heilig verklaard in 1737 en later uitgeroepen tot patroon van de werken van liefdadigheid. Het hoofdbestuur van de vereniging, de Algemene Raad, zetelt te Parijs. Hieronder komen de landelijke Hoofdraden. De Nederlandse Hoofdraad is gevestigd te Den Haag. Onder deze Hoofdraad vallen de Centrale Raden, één voor ieder Bisdom in het land. De in Haarlem en omstreken aanwezige Conferenties vallen uiteraard onder de Centrale Raad voor het Bisdom Haarlem. Indien er meerdere conferenties werkzaam waren binnen een stad, dan moest er nog een extra bestuurslaag, de Bijzondere Raad, worden ingesteld om ze te coördineren. In Haarlem was dit in 1876 het geval, toen de in 1850 gestichte Conferentie opgedeeld werd in drie nieuwe Conferenties. De grenzen van een Conferentie vielen samen met die der betreffende parochie. Het tij begon voor de Conferentie te keren toen steeds meer taken waar de Vincentianen zich van oudsher mee bezig gehouden hadden, overgenomen werden door de overheid. Immers, door de invoering van sociale voorzieningen werden de mensen minder afhankelijk van de door de vereniging verstrekte hulp. Door de Conferenties werd verschillend gereageerd op de geest van vernieuwing. De Conferentie Sint Johannes de Doper zag geen emplooi meer en hief zichzelf in 1969 op.