Bij besluit van het Uitvoerend Bewind van de Bataafse Republiek van 3 januari 1801 nr. 35 werd vastgesteld, dat in elk departement twee Departementale Commissies van Geneeskundig Bestuur zouden zijn, met uitzondering van het departement van de Amstel, dat slechts één commissie zou hebben. Deze laatste zou gevestigd worden te Amsterdam. Al deze maatregelen waren echter tijdelijk. Nader werd de zaak geregeld bij publicatie van het Staatsbewind van 20 maart 1804 nr. 7; hierbij kreeg elk departement een Departementale Commissie van Geneeskundig Onderzoek en Toevoorzicht, Holland echter drie, in Den Haag, Amsterdam en Dordrecht, "of op zoodanige andere plaatsen van het departement, als het bestuur van hetzelve zulks zal goedvinden." Bij publicatie van het Staatsbewind van 23 april 1804 nr. 40 werd een en ander geregeld, maar voor Holland was de zaak niet tot uitvoering gekomen. In 1806 werd bepaald dat elk departement één commissie zou hebben, Holland echter vier, behalve in Den Haag, te Amsterdam, Haarlem en Dordrecht. De eerste vergadering van de Departementale Commissies van Geneeskundig Onderzoek en Toevoorzicht werd gehouden op 18 mei 1806. Door het inlijvingsdecreet van 9 juli 1810 werd aan de oude toestand langzamerhand een einde gemaakt. In 1811 werden de departementale commissies opgeheven. Vanaf 1 januari 1812 werden in verschillende Hollandse departementen de Jury de Médecine ingesteld. Na de Franse tijd werd alles weer op de oude voet geregeld. Bij Koninklijk Besluit van 29 januari 1814 nr. 72 zijn de Franse wetten en inrichtingen afgeschaft, de leden van de jury's ontslagen, de departementale en plaatselijke commissies hersteld als voor de inlijving. Bij de wet van 12 maart 1818 en volgende Koninklijke Besluiten werd het geneeskundig staatstoezicht definitief gereeld. In 1865 werden de Provinicale Commissies van Geneeskundig Onderzoek en Toevoorzicht opgeheven en werd het toezicht opgedragen aan inspecteurs, adjunct-inspecteurs en geneeskundige raden.