De Haarlemse klokkenmaker Johannes Coelombie (1732-1805) liet na zijn overlijden op 7 mei 1805 een spraakmakend testament achter. Hij had bepaald dat 140 jaar na het overlijden van zijn laatste huishoudster zijn vermogen zou toekomen aan de zwaksten in de maatschappij. Op 4 januari 1859 overleed zijn langstlevende huishoudster. Coelombie had drie kerkelijke instellingen, het Evangelisch Luthers Wees- en Oudeliedenhuis, het Sint Jacobs Godshuis en de Hervormde Diaconie aangewezen als zijn erfgenamen voor zijn fortuin. Zij richtten een Fonds Coelombie op, dat 140 jaar lang het vermogen heeft beheerd. Jaarlijks werd de beleggingsopbrengst toegevoegd aan het groeiend kapitaal. Het startkapitaal van 20.000 gulden in 1859 was in 1999 opgelopen tot een bedrag van 9,2 miljoen gulden. Dit bedrag kwam op 4 januari 1999 ter beschikking van de drie genoemde kerkelijke instellingen met de verplichting het kapitaal aan te wenden zoals in het testament stond vermeld. Eind 1999 heeft het Fonds Coelombie zich na 140 jaar opgeheven. Om uitvoering te geven aan het doel van het testament richtten het Sint Jacobs Godshuis en de Hervormde Diaconie op 9 juli 1999 de Stichting Coelombie op en stortten ieder twee miljoen in kas. Met dit bedrag wordt op de beurs belegd en met alleen het rendement jaarlijks donaties gedaan in de vorm van giften en renteloze leningen. De lutheranen wilden niet participeren in de Stichting Coelombie en richtten op 16 juni 2000 de Stichting Evangelsich-Luthers Fonds Coelombie op.