Sinds  1870 werden uit dit fonds jaarlijkse toelagen verleend aan gepensioneerde schepelingen en mariniers, begiftigd met de gouden medaille voor vijftigjarigen dienst. Na de verhoging, thans in hoofdzaak bestemd tot ondersteuning van gewezen militairen van de zeemacht beneden de rang van officier, die het land trouw gediend hadden en buiten hun schuld in behoeftige omstandigheden verkeerden. De inkomsten van het fonds bestonden hoofdzakelijk uit de renten van het kapitaal, liefdegiften en uit de opbrengst van het naamboek „Koninklijke marine".[2]