Ook wel Secretarie van de gemeente Zandvoort.<ZR> In 1816 kreeg het platteland van Holland een door de provincie ontworpen bestuursreglement. Aan het hoofd van de gemeente kwam de schout te staan, gesteund door een raad van drie tot zeven personen. In Zandvoort waren dit vijf raadsleden. De schout werd benoemd door de koning, in het geval van een heerlijkheid zoals Zandvoort, nadat advies van de heer was inge-wonnen. Deze toestand heeft slechts enkele jaren geduurd. In 1825 werd het plaatselijk bestuur op het platteland op uniforme wijze voor het gehele land geregeld. Leden van het college van burgemeester en wethouders traden iedere zes jaar af en konden worden herbenoemd. Raadsleden hadden voor het leven zitting. De grondwetsherziening van 1848 leidde tot de Gemeentewet 1851, die een rechtstreekse verkiezing van raadsleden voorschreef, gepaard aan periodiek aftreden. De raad werd het hoofd van de gemeente met een autonome, zij het vastomlijnde bestuursbevoegdheid. Het recht op benoeming van de burgemeester bleef voorbehouden aan de koning. Hoewel de Gemeentewet 1851 nadien nog veelvuldig werd gewijzigd, bleven bevoegdheden, rechten en plichten van het gemeentebestuur grotendeels onveranderd. Het was de raad die de vele verordeningen vaststelde, die na toetsing door Gedeputeerde Staten, in het openbaar werden gepubliceerd.