Ingevolge het bepaalde in de Gezondheidswet 1901 werd een Gezondheidscommissie ingesteld voor elke gemeente met meer dan 18000 inwoners. Voor gemeenten met minder dan 18000 inwoners werd een Gezondheidscommissie voor meerdere gemeenten (tot maximaal 40000 inwoners) ingesteld. Het Ministerie van Binnenlandse Zaken bepaalde in welke gemeente de Gezondheidscommissie haar zetel zou krijgen. De leden van de Gezondheidscommissie werden benoemd, geschorst en ontslagen door de Commissaris van de Koningin. Voor het ressort ten zuiden van Amsterdam werd Aalsmeer als vestigingsplaats aangewezen. Het gebied bestreek de gemeenten Aalsmeer, Diemen, Nieuwer-Amstel (later Amstelveen), Ouder-Amstel, Sloten, Uithoorn en Watergraafsmeer en werd begin 1903 geïnstitutionaliseerd. Als gevolg van annexaties en herindelingen wijzigde het aantal gemeenten in het werkgebied. Vanaf 1912 maakte Diemen er geen deel meer van uit en sinds de annexatie in 1921 van Sloten en Watergraafsmeer door Amsterdam bleven uiteindelijk vier gemeenten over. De taak van de Gezondheidscommissie was om de (hoofd)inspecteurs van volksgezondheid, Gedeputeerde Staten, de Commissaris van de Koningin, de gemeenteraad en het College van Burgemeester en Wethouders van advies te dienen omtrent alle zaken betreffende de volkshuisvesting en de volksgezondheid. Ook burgers konden zich met hun klachten tot de commissie wenden, die ze onderzocht en onder de aandacht van de bevoegde autoriteiten bracht. In praktijk werden voornamelijk adviezen uitgebracht aan het gemeentebestuur inzake volkshuisvesting. De commissie adviseerde de onder haar ressort vallende gemeenten en instellingen gevraagd en ongevraagd. De Gezondheidscommissie te Aalsmeer bond rond 1930 met succes de strijd aan tegen het dempen van de Westplas te Aalsmeer met straatvuil uit Amsterdam. Eind 1933 besloot de regering, in verband met bezuinigingen, tot wijziging van de Gezondheidswet, wat de opheffing van de Gezondheidscommissies betekende, ook in Aalsmeer.