De Heemsteedse Christelijke Oratorium Vereniging (HCOV) is opgericht op 8 februari 1946. Men wilde het culturele leven in Heemstede stimuleren door aldaar concerten te verzorgen, veel goede gelegenheden waren echter niet voorhanden. Aanvankelijk werden de concerten gegeven in de gereformeerde kerk aan de Koediefslaan. Al spoedig maakte de HCOV haar debuut in het Concertgebouw in Haarlem, waar zij steeds meer haar uitvoeringen zou gaan geven. Een aantal concerten bleef tot het einde van de jaren vijftig in Heemstede, in de voormalige bioscoop het Minervatheater aan de Binnenweg en in de Pinksterkerk. Het betrof hier voornamelijk uitvoeringen van het Weihnachtsoratorium. Dirigent Simon C. Jansen bracht in 1957 de Johannes Passion van J.S. Bach voor het eerst op het programma. Het werd een jaarlijks terugkerende uitvoering. De Passiontraditie is eenmaal, in 1984, onderbroken door een uitvoering van Die Sieben Worte des Erlösers am Kreuze van Joseph Haydn. In 1970 en 1973 werd het grootste oratorium Jeanne d'Arc au bûcher van Arthur Honegger ten gehore gebracht. Dit resulteerde in een uitnodiging van het Residentieorkest te Den Haag om in 1974 drie uitvoeringen te geven in het Haags Congrescentrum, o.l.v. Jean Martinon. Deze Fransman was destijds chef-dirigent van het Residentieorkest. De drie concerten werden een groot succes. Volgens René Verwer in zijn boekje getiteld: 'Muzikaal drama in Haarlem. Een korte historie van de Haarlemse en Heemsteedse oratoriumverenigingen', heeft de traditie van de jaarlijkse Johannes Passion, een grote verscheidenheid van vocale solisten en de frisse aanpak van bekende en minder bekende werken ertoe bijgedragen dat de HCOV in Haarlem en omstreken een zeer goede naam heeft opgebouwd. In de periode 1995-2006 werd de HCOV geconfronteerd met een langzaam afnemend ledenbestand en toenemende leeftijd van de koorleden. Ook financiële problemen speelden in die tijd een rol. In augustus 2006 werd besloten om het koor op te heffen.