De heer Johannes Cornelis Ruigrok (1901-1983), eigenaar van een fabriek van hek- en rasterwerken, besloot om een aanzienlijk deel van zijn vermogen na te laten aan een door hem in 1977 opgerichte en tot zijn dood in 1983 bestuurde stichting: de J.C. Ruigrok Stichting. Na zijn overlijden werd het bestuur conform de door hem gegeven aanwijzingen gevormd door drie personen. In de loop van de tijd is het bestuur uitgebreid naar zes personen. Het doel van de stichting is het bevorderen van de belangen op godsdienstig, liefdadig, sociaal, cultureel en wetenschappelijk terrein. De stichting tracht haar doelstellingen o.a. te bereiken door het verstrekken van giften aan in Nederland gevestigde rechtspersonen, die (nagenoeg) uitsluitend een algemeen maatschappelijk belang beogen. De steun kan bestaan uit giften of garantstellingen. Alleen projecten in de regios Zuid-Kennemerland (tot het Noordzeekanaal), de Haarlemmermeer en de noordelijke Bollenstreek (Hillegom, Lisse, Noordwijkerhout) komen in aanmerking voor subsidie. Ook projecten voor ontwikkelingssamenwerking komen in aanmerking mits de organiserende stichting in Nederland binnen de regio Zuid-Kennemerland is gevestigd. Er wordt geen steun, zoals bijvoorbeeld studiebeurzen, aan natuurlijke personen gegeven. De J.C. Ruigrok Stichting financiert elk jaar drie prijzen voor oorspronkelijk wetenschappelijk onderzoek, de J.C. Ruigrok Prijs, de Keetje Hodshon Prijs en de Martinus van Marum Prijs.
