In het park Velserbeek werd in 1925 de eerste gemeentelijke tennisbaan aangelegd door de Utrechtse Asphaltfabriek, waarbij een nieuw systeem werd toegepast nl. een redcoverbaan. De eerste gegevens van het tennissen in verenigingsverband dateren uit 1926. Door de Tennis Vereniging Velserbeek werd toen verzocht de tennisbaan in orde te maken en een tent of verkleedhuisje te plaatsen. In 1929 werd de gevraagde kleedruimte gerealiseerd. De Tweede Wereldoorlog betekende het einde van de tennisclub. Na de bevrijding besloten twee heren om de tennisclub nieuw leven in te blazen. Op 4 maart 1946 werd besloten tot oprichting van de Lawn Tennis Club Velserbeek met als doel het beoefenen en bevorderen van het tennisspel in Velsen en omgeving. Naast de reeds bestaande tennisbaan in het park Velserbeek werd door de gemeente in 1945 besloten tot aanleg van een tweede baan. Door de Lawn Tennis Club Velserbeek werden met de gemeente onderhandelingen geopend over het huren van de banen. Inmiddels had de vereniging zich aangesloten bij de Koninklijke Nederlandse Lawn Tennis Bond en kon men met twee teams aan competitiewedstrijden deelnemen. Door de toeloop van het aantal leden en het intensieve gebruik van beide tennisbanen was men voor het seizoen 1948 genoodzaakt gebruik te maken van twee banen in het tennispark Brederode te Santpoort. De banen in Velserbeek werden nl. niet alleen verhuurd aan de vereniging, maar ook aan particulieren. Door het tekort aan tennisbanen besloot de gemeente in 1971 een begin te maken met de aanleg van zeven tennisbanen in het tennispark De Vinkenbaan, als onderdeel van het recreatiegebied aan de Heerenduinweg. Deze aanleg was voor de Lawn Tennis Club Velserbeek en de R.-K. Vereniging Velsen aanleiding om de krachten te bundelen. Voor dit doel werd op 22 februari 1972 een vergadering belegd, hetgeen resulteerde in een fusie tussen de beide verenigingen en de oprichting van een nieuwe Lawn Tennis Club De Heerenduinen.