De Levensverzekering Maatschappij De Onderlinge van 1719 UA is op 12 februari 1719 opgericht als De Vrijwillige Liefdebeurs onder de zinspreuk In Alles Ghetrou. De oprichting van deze begrafenisbos was een bijzondere gebeurtenis want het was de eerste niet verplichte en algemeen toegankelijke bos van Haarlem, die alleen het begraven verzekerde. Naast de bossen (zgn. bussen of fondsen) die hun leden wierven uit een bepaalde beroepsgroep, verenigd in een gilde, ontstonden in de 18e eeuw ook de eerste algemeen toegankelijke bossen, eigenlijk onderlinge begrafenisverzekeringen. Zij hebben zich nog gedurende de 19e eeuw gehandhaafd, maar - voorzover zij toen al niet waren opgeheven - zijn zij langzamerhand meestal opgegaan in bestaande grote verzekeringsmaatschappijen. Door de hoge vlucht die het verzekeringswezen in de 20e eeuw had genomen waren er van de meeste Haarlemse begrafenisbossen in deze eeuw nog maar drie over en daarvan werden De Broederlijke Liefdebeurs (1758) in 1952 en de Vrijwillige Algemeene Bos ter Begraaffenissen onder de zinspreuk Mijn Glas loopt Ras (1752) in 1962 opgeheven. Alleen De Vrijwillige Liefdebeurs bleef bestaan. In 1923 werd de naam gewijzigd in Verzekering Maatschappij De Vrijwillige Liefdebeurs onder de zinspreuk In Alles Ghetrou NV. De juiste juridische titel werd echter niet gevonden, zodat de bos in de oude vorm werd voortgezet. In 1953 veranderde de naam in Onderlinge Verzekering Maatschappij De Vrijwillige Liefdebeurs, onder de zinspreuk In Alles Ghetrou. De uitgifte van 'bosboekjes' werd in 1953 gestaakt, waarna men geheel over ging op polissen. In 1957 werd de naam gewijzigd in Onderlinge Verzekeringsmaatschappij van 1719, gevestigd te Haarlem. In 1979 werd de naam van de maatschappij veranderd in Levensverzekering Maatschappij De Onderlinge van 1719 UA. De maatschappij is al die jaren gevestigd in de Korte Begijnestraat 14-16. Het is de oudste, nog zelfstandig bestaande algemene levensverzekeringsmaatschappij in Nederland.