De Militaire School te Haarlem is opgericht bij Koninklijk Besluit van 7 juli 1886 nr. 37 met het doel tijdelijk een extra opleidingsmogelijkheid voor officieren van de infanterie te creëren. De opleidingscapaciteit van de Koninklijke Militaire Academie (KMA) te Breda was in die jaren onvoldoende om de bestaande incompleetheid van het officierskorps binnen korte tijd in te lopen. Artikel 5 van het Voorschrift van de Militaire School bepaalde, dat Nederlanders van 17 jaar of ouder, met een voltooide opleiding aan een 5-jarige HBS of daarmee gelijk te stellen opleiding, konden worden toegelaten. Na een eenjarige voorbereidende praktische cursus in garnizoen te Haarlem, volgde een tweejarige schoolopleiding. Voor het begin van de opleiding dienden de cursisten een verbintenis met de Staat aan te gaan, om gedurende zes jaren als militair te dienen. Tot directeur van de school werd benoemd de kapitein L. de Vlaming. De eerste cursus ging op 1 oktober 1887 van start met 18 volontairs. Jaarlijks werden enkele tientallen cursisten opgeleid. De directeur moest elk jaar op 1 januari, 1 april, 1 juli en 15 september een rapport over ijver en vorderingen van de cursisten toezenden aan de Inspecteur der infanterie. In verband met een regeling van het militair onderwijs werd in 1895 een nieuw reglement voor de KMA te Breda vastgesteld (Koninklijk Besluit van 6 april 1895 nr. 11) en verder bepaald, dat de Militaire School te Haarlem zou worden opgeheven (Koninklijk Besluit van 3 mei 1895 nr. 49). De feitelijke opheffing vond plaats per 1 oktober 1897.