Op 1 april 1950 werd in de vergadering van classicale afgevaardigden voor de hervormde gezinszorg in Noord-Holland besloten tot de oprichting van de Nederlands-Hervormde Stichting voor Maatschappelijk Werk in Noord-Holland. De stichting had tot doel "maatschappelijk en diaconaal werk in Protestants Christelijke zin tot stand te brengen en te bevorderen". Het werkgebied besloeg Noord-Holland met uitzondering van de plaatsen Amsterdam en Haarlem. De eerste jaren hield deze stichting zich hoofdzakelijk bezig met gezinszorg, zoals bijvoorbeeld het opvangen van gerepatrieerden uit Indonesië. Hiertoe werd een aparte commissie gerepatrieerdenzorg in het leven geroepen. Sinds de wijziging van de statuten in 1960 luidt de naam van de stichting: Nederlands-Hervormde Stichting voor Diakonaal Maatschappelijk Werk in de kerkprovincie Noord-Holland. Sindsdien is de stichting een orgaan van bijstand bij de Provinciale Diaconale Commissie van Noord-Holland met als doel het bevorderen van het diaconaal maatschappelijk werk in (geheel) Noord-Holland. Dit doet zij door onder meer door het uitbrengen van adviezen aan de diaconale commissie, het stimuleren en voorlichten van diakenen en het coördineren van het bovenplaatselijke maatschappelijk werk. Op 5 februari 1975 werd in een vergadering van het bestuur in de naam van de stichting het woord werk gewijzigd in welzijn. Dit is niet vastgelegd in een officiële verandering van de statuten. In 1984 werd de stichting omgezet in de Nederlandse Hervormde Stichting voor Maatschappelijk Activeringswerk, welke als doelstelling heeft: "bij te dragen aan de opbouw van een rechtvaardige samenleving".