Het Nederlandse Rode Kruis bestaat sinds 19 juli 1867. Aanvankelijk verleende Het Rode Kruis hulp aan zieke en gewonde militairen in oorlogstijd, aan de burgerbevolking in oorlogstijd of bij andere conflicten. De activiteiten breidden zich later uit tot het verlenen van hulp bij andere calamiteiten, zoals natuurrampen en hongersnood, en tot hulp op sociaal(-medisch) gebied. De afdeling Velsen is in 1914 opgericht. In 1908 werd echter al door leden van de Prins Hendrik Brigade, afkomstig uit de kringen van het Nederlandse Rode Kruis, samen met de Provinciale Noord-Hollandse Vereniging Het Witte Kruis, afdeling Velsen, een gebouw aan het Sluisplein in IJmuiden opgericht. Hier had men de beschikking over een ziekenzaaltje en kon men hulp verlenen aan schipbreukelingen. Al snel werd begonnen met het geven van lessen in eerste hulp bij ongelukken (EHBO). Na het afstoten van het pand aan het Sluisplein kreeg men de beschikking over een onderkomen in de Breesaapstraat. In 1941 moest worden uitgeweken naar een lokaal in de Casembrootstraat. Na de Tweede Wereldoorlog was de afdeling actief bij de Nederlandse Binnenlandse Strijdkrachten, zoals in gevangenkampen, bij terugkeer van ex-politieke gevangenen en bij het verdelen van voedsel. In 1955 vestigde de afdeling zich in de voormalige boerderij De Slingermuur aan de Zeeweg/hoek Heerenduinweg in IJmuiden. Dit pand werd in 1993 verlaten voor een onderkomen aan de 's Gravenlust te Velsen-Zuid. De groep Velsen-Noord kreeg, ook in 1955, een lokaal ter beschikking in de Da Costaschool aldaar. Deze groep splitste zich in 1976 af van de afdeling en ging verder als EHBO-vereniging. In 2017 fuseerden de afdelingen IJmuiden/Velsen en Beverwijk/Heemskerk tot Nederlandse Rode Kruis, afdeling IJmond.