Volgens een handvest van graaf Willem V van 1347 en in 1426 nog eens herhaald door Jacoba van Beieren, waren de ambachtsbesturen in Kennemerland als dijkgraaf en heemraden belast met het bestuur over de polders, omdat deze gebieden juridisch niet zelfstandig waren. Voor Velsen betrof dit de polder De Velserbroek. Sinds het waterschapsreglement voor Noord-Holland uit 1854 kwam hierin verandering. In 1856 kreeg De Velserbroek een zelfstandig polderbestuur. Het zelfstandige bestuur van de polder hield met ingang van 1 januari 1979 op te bestaan. De polder ging toen op in het Waterschap Groot Haarlemmermeer. In dit waterschap werd de Haarlemmermeerpolder samengevoegd met vijftien kleinere polders, waaronder de polder De Velserbroek. Tot in de 20e eeuw bleef de polder een gebied met weinig bebouwing, maar in de tweede helft van de jaren 1970 ontstonden bij het gemeentebestuur van Velsen plannen voor nieuwbouw in de polder. Op 22 november 1985 werd de eerste paal geslagen voor de bouw van ongeveer 4000 woningen. Later kreeg de gemeente echter toestemming om het aantal te bouwen huizen te verhogen tot 6000. Veel van deze nieuwbouw, met daaraan gekoppeld de aanleg van verschillende nieuwe wegen, is inmiddels gerealiseerd en de polder De Velserbroek is verworden tot het dorp Velserbroek, een nieuw gemeentedeel.