In de Nederlands-Hervormde Kerk was vanaf 1816 het Algemeen Reglement van kracht. In 1951 trad de Kerkorde voor de Nederlandse Hervormde Kerk in werking. Ze verving het Nieuw Algemeen Reglement voor de Nederlandse Hervormde Kerk uit 1852. Het reglement uit 1852 had een sterk centralistisch karakter, terwijl bij de nieuwe kerkorde de plaatselijke gemeenten aan de basis van de organisatie staan. Een en ander had uiteraard gevolgen voor de organisatie van de Hervormde Kerk, ook op provinciaal niveau. Tot 1951 functioneerde het Provinciaal Kerkbestuur, waarvan de leden werden benoemd door de Algemene Synode. Dit werd opgevolgd door de Provinciale Kerkvergadering. De Nederlands-Hervormde Kerk is in 2004 opgegaan in de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) samen met de Gereformeerde Kerken in Nederland en met de Evangelisch Lutherse Kerk in Nederland.