De Voogdijraden (eerst 15 later 19) werden in 1905 ingesteld bij de Burgerlijke Kinderwet uit 1901. Ze waren gevestigd in ieder arrondissement en stonden tussen het Ministerie van Justitie en de particuliere organisaties in. De Voogdijraden hadden als belangrijkste taken: het adviseren van de rechter, opvangen van kinderen en het toezien op het werk van tehuizen. In 1956 werden de Voogdijraden omgedoopt tot Raden voor de Kinderbescherming. Deze Raden bestonden uit een college en een bureau. Het college had het laatste woord bij belangrijke beslissingen. Ieder arrondissement had zijn eigen Raad voor de Kinderbescherming. Onderzoeken werden uitgevoerd door het bureau. In 1996 werd de organisatie ingrijpend gewijzigd. Er kwam één Raad voor de Kinderbescherming met een landelijke directie, een landelijk bureau en lokale vestigingen. De voornaamste taak van de Raad vanaf 1996 is het optreden als adviseur van de rechter en andere overheden inzake de maatregelen van kinderbescherming en jeugdstrafrecht. Daarnaast treedt de Raad op in gevallen waar de belangen van minderjarigen in de knel dreigen te komen (zoals bijvoorbeeld bij adoptie en echtscheiding). De Raad voor de Kinderbescherming is verantwoording over zijn beleid schuldig aan de Minister van Justitie.