Een eerste 'Gemeenschappelijke Regeling Regionale Brandweer Kennemerland' kwam in 1974 tot stand. Op 18 december 1979 werd de regeling vernieuwd en bij Koninklijk Besluit nr. 39 goedgekeurd. Oorspronkelijk betrof het een samenwerkingsverband van elf brandweerkorpsen. Na het afvallen van Hillegom bleven de korpsen van Bennebroek, Beverwijk, Castricum, Haarlem/Bloemendaal, Haarlemmerliede en Spaarnwoude, Heemskerk, Heemstede, Uitgeest, Velsen en Zandvoort over. Het samenwerkingsverband richtte zich op taken als ongevallenbestrijding, gevaarlijke stoffen, grootschalige hulpverlening, ontsmetting en het uitvoeren van duikacties die beter gezamenlijk dan afzonderlijk door de gemeentelijke korpsen konden worden uitgevoerd. Daarnaast kreeg de Regionale Brandweer als wettelijke taak de voorbereiding op en coördinatie van de rampenbestrijding via een multidisciplinair Veiligheidsbureau. In het voorjaar van 1987 veranderde de naam in: Regionale Brandweer Zuid- en Midden Kennemerland, kortweg RBZMK. Als gevolg van de inwerkingtreding van de nieuwe Brandweerwet werd de gemeenschappelijke regeling in 1988 herschreven en in 1989 werd deze herziene 'Gemeenschappelijke Regeling Regionale Brandweer Zuid- en Midden-Kennemerland' door de gemeenteraden van de deelnemende gemeenten vastgesteld om daarmee voor 1 januari 1990 door Gedeputeerde Staten te kunnen worden goedgekeurd. Door professionalisering van de rampenbestrijding en door de Wet Geneeskundige Hulpverlening kwam een nieuwe gemeenschappelijke regeling tot stand met de naam Regionale Brandweer en Geneeskundige Hulpverlening bij Rampen Zuid- en Midden-Kennemerland, welke op 1 juli 1994 in werking trad. Uiteindelijk werd ook deze regeling weer opgeheven op 3 april 2001 en samen met de Gemeenschappelijke regeling Centrale Post Ambulancevervoer Kennemerland overgenomen door de gemeenschappelijke regeling Hulpverleningsdienst Kennemerland (HDK). De GGD Kennemerland volgde op 1 januari 2002.