In het Algemeen Reglement van 1816 werd bepaald dat de classis verdeeld moest worden in ringen. De predikanten van een ring werd gevraagd om bij elkaar te komen, 'niet ter uitoefening van eenig kerkelijk bestuur, maar ter onderlinge opscherping en versterking van den band der broederlijke liefde'. De ringen moesten zorgen voor de vervulling van de dienst in vacante gemeenten. Jaarlijks moest een verslag van de werkzaamheden worden ingediend bij het classicaal bestuur. Bij besluit van de commissaris-generaal provisioneel belast met de zaken der Hervormde Kerk van 15 maart 1816 werd bepaald dat de classis Haarlem verdeeld moest worden in drie ringen, namelijk die van Haarlem, Zaandam en Beverwijk. Na protest van het classicaal bestuur is dat op 9 augustus veranderd in twee ringen, namelijk Haarlem en Zaandam. Hierdoor veranderde niet veel, want er bestonden al twee ringen in de classis Haarlem. Sinds ongeveer 1650 was de classis onderscheid gaan maken tussen de gemeenten uit 'het Hoog' (duingebied) en 'het Laag' (poldergebied). Dit was vooral handig bij het verdelen van de predikbeurten in vacante plaatsen en bij het opstellen van de roosters van aftreden voor de praeses en de scriba en voor de twee tot vier gecommitteerden van de classis. Uit deze situatie zijn de ringen 'in 't Hoog' en 'in 't Laag' gegroeid, die in 1816 alleen een andere naam kregen, namelijk de ringen Haarlem (Midden- en Zuid-Kennemerland) en Zaandam (Zaanstreek).