De eerste vermelding van het vrouwenklooster, Sint Michielsklooster, is van 28 februari 1415 als sprake is van 'susteren husinghe bi sente michiels capelle'. De kapel lijkt dan nog geen onderdeel van het kloostercomplex te zijn. Op 19 augustus 1416 kregen de zusters, nu expliciet zusters van de derde orde van Sint Franciscus genoemd, toestemming na een proefjaar besloten te worden, nadat ze op 14 augustus toestemming hadden gekregen een eigen biechtvader te hebben. Volgens de rekeningen van de geestelijke goederen genoten in 1581 11 zusters en de mater alimentatie. Het klooster behoorde tot het Kapittel van Utrecht. Het lag bij de splitsing van Grote Houtstraat en Gierstraat. Na de Hervorming werd het tot schuttersdoelen (Sint Jorisdoelen) ingericht en vervolgens tot Proveniershuis en Herenlogement.