Het Sint Ursulaklooster, een vrouwenklooster ook wel klooster van de Elfduizend Maagden genoemd, besloeg een tamelijk grote oppervlakte en was gelegen tussen de huidige Nassaulaan, Krocht en Ursulastraat. Het werd bewoond door zusters van de derde orde van Sint Franciscus. Het bezat een fraaie kerk met een hoge stenen toren, van welke laatste nog een fragment over is in het hoofdgebouw van het Remonstrants Hofje. Volgens G.W. van Oosten de Bruyn bestond het reeds in 1445/1446. Pastoor Dirk van Wassenaer sloot op 25 mei 1451 met de zusters een overeenkomst betreffende het recht van begraven enz., welke op 9 mei 1460 door bisschop David van Bourgondië bekrachtigd werd. In 1581 is het klooster opgeheven en werd het complex tot woonhuizen ingericht. De mater en 12 zusters werden op alimentatie gesteld.