De Stichting Academisch Rekencentrum Amsterdam, kortweg SARA, is ontstaan als een gezamenlijke activiteit van de Universiteit van Amsterdam, de Vrije Universiteit en de Stichting Mathematisch Centrum. Aan de oprichting van SARA ging een periode van enige jaren van overleg tussen de drie genoemde organisaties vooraf. Al geruime tijd verleende de Stichting Mathematisch Centrum rekendiensten aan de Universiteit van Amsterdam en de Vrije Universiteit, maar de totale behoefte aan rekencapaciteit ging in de loop van de jaren 60 van de 20e eeuw de capaciteit van de rekenapparatuur aardig naderen. Er werd besloten om gezamenlijk een nieuwe aparte organisatie op te richten. Zo kwam op 11 juni 1971 de Stichting Academisch Rekencentrum Amsterdam tot stand. De feitelijke dienstverlening van SARA begon op 1 maart 1973. Aanvankelijk beschikte SARA nog niet over een eigen gebouw en maakte gebruik van ruimten in het hoofdgebouw van de Vrije Universiteit. In de zomer van 1980 vond de verhuizing naar een eigen gebouw in het Wetenschappelijk Centrum Watergraafsmeer plaats. SARA kreeg vervolgens tevens een nationale taak. In 1984 beschikte SARA namelijk over haar eerste supercomputer, die behalve voor wetenschappelijk Amsterdam ook voor groot rekenwerk werd gebruikt door de andere instellingen van wetenschappelijk onderwijs in Nederland. Door technische ontwikkelingen werd het mogelijk dat afdelingen en secties bij de drie organisaties zich met eigen middelen konden voorzien van eigen faciliteiten, voor SARA verschoof daarmee het accent naar de krachtiger en meer specialistische sytemen die de draagkracht van één gebruikersgroep overstegen. Met ingang van 1 januari 1996 besloot de Stichting Mathematisch Centrum de samenwerking met SARA te beëindigen. De twee andere organisaties besloten om diensten af te nemen op basis van contracten per dienst. SARA verbreedde daarop haar pakket aan diensten, zodat zij een interessante leverancier voor (commerciële) derden werd.