In 1966 is op initiatief van de Gemeente Haarlemmermeer een commissie in het leven geroepen voor het voorbereiden en realiseren van een Dienstencentrum voor Bejaarden in Badhoevedorp. Op 6 september 1967 is de Stichting Dienstencentrum voor Bejaarden Badhoevedorp opgericht. Doel was de zelfstandig wonende bejaarden in Badhoevedorp en naaste omgeving, door het verlenen van diensten en zo nodig door het verlenen van hulp bij ziekte of ouderdomsgebreken, zo lang mogelijk in staat te stellen hun zelfstandigheid te bewaren. Een tweede doel was deze diensten en hulpverlening zoveel mogelijk uit te breiden tot andere groepen van personen in Badhoevedorp en naaste omgeving, die dit nodig hadden. De Stichting wilde het doel bereiken door een gebouw te exploiteren van waaruit de diensten konden worden verleend, door samen te werken met kruisverenigingen, instellingen voor gezinsverzorging en andere instellingen die werkzaam waren op het gebied van de bejaardenzorg. Als gebouw stelde de Gemeente Haarlemmermeer het voormalige aardgasvoorlichtingscentrum te Badhoevedorp ter beschikking. Dit houten gebouw werd hiervoor verplaatst naar de Christiaan Huygenstraat. Het was bedoeld als tijdelijke huisvesting, maar is tot 1982 in gebruik gebleven. In 1972 werd de noodzaak gevoeld tot centralisering dan wel fusering van het open bejaardenwerk in de Gemeente Haarlemmermeer. M.i.v. 1 januari 1974 werd de Stichting Bejaardenwerk Haarlemmermeer/Haarlemmerliede verantwoordelijk voor de uitvoer van het open bejaardenwerk. In december 1974 besloot het bestuur van de Stichting Dienstencentrum voor Bejaarden Badhoevedorp daarom tot liquidatie per 31 december 1973. Het Dienstencentrum bleef bestaan en om de activiteiten te ondersteunen werd in 1977 de Vereniging Vrienden van het Dienstencentrum Badhoevedorp opgericht.