Kort na de oprichting van de Christelijke Vereniging voor de Lijders aan Vallende Ziekte (Epilepsie) te Haarlem in 1882 deed zich de noodzaak voor een beroep te doen op steunverlening van begunstigers om gelden te verwerven om mensen met epilepsie op te kunnen vangen en te kunnen verplegen. Sinds 1977 is het fonds tot een afzonderlijke rechtspersoon geworden. De Christelijke Vereniging voor Lijders aan Epilepsie had ten aanzien van het fonds een steunende en vooral toezichthoudende functie. In 1989 fuseerde het fonds met het Nationaal Epilepsie Fonds. De doelstelling veranderde en werd uitgebreid met onder andere de financiering van wetenschappelijk onderzoek naar en voorlichting over epilepsie.