De Stichting Landelijke Organisatie voor de Kankerbestrijding werd op 26 mei 1953 opgericht als overkoepelend en leidinggevend orgaan van de kankerbestrijding in Nederland, met als hoofdtaak een doelmatige, wetenschappelijk en economisch verantwoorde, nauwe samenwerking en aanpassing te bevorderen van alle instellingen die op dit gebied werkzaam waren. Ze vormde als coördinator de overkoepeling van deze centra voor de kankerbestrijding. De oprichters waren de vijf universitaire kankercentra (Amsterdam, Groningen, Leiden, Nijmegen en Utrecht), het Nederlands Kankerinstituut en het Rotterdamsch Radio-Therapeutisch Instituut als uitvoerende organen, tezamen met de Stichting Koningin Wilhelmina Fonds. In het algemeen bestuur waren behalve de oprichters nog vertegenwoordigd de regionale kankercentra, de landelijke kruisverenigingen en de Koninklijke Nederlandse Maatschappij tot Bevordering der Geneeskunst, terwijl een vertegenwoordiger van de Geneeskundig Hoofdinspecteur van de Volksgezondheid de bestuursvergaderingen als adviseur bijwoonde. Een zeer belangrijke taak van de Landelijke Organisatie voor de Kankerbestrijding was het uitbrengen van advies aan de Stichting Koningin Wilhelmina Fonds inzake subsidieaanvragen en alle daarmee verband houdende onderwerpen op het gebied van kankeronderzoek en kankerbestrijding. In 1955 werd een afdeling Voorlichting opgericht door de Landelijke Organisatie voor de Kankerbestrijding. De taak van de afdeling was de voorlichting, zowel direct aan de bevolking als indirect aan tussenpersonen (artsen en verpleegsters) op het gebied van kanker en kankerbestrijding te bevorderen. In de loop van de tijd raakten de doelstelling en taakuitvoering van de Stichting Koningin Wilhelmina Fonds en de Landelijke Organisatie voor de Kankerbestrijding steeds meer verweven. Dit leidde uiteindelijk tot volledige integratie van de Stichting Landelijke Organisatie voor de Kankerbestrijding in de Stichting Koningin Wilhelmina Fonds per 1 januari 1968.