De Stichitng Phytopathologisch Laboratorium 'Willie Commelin Scholten', kortweg WCS, is opgericht op 18 december 1894 door het echtpaar C.W.R. Scholten en H. Scholten-Commelin ter nagedachtenis aan hun jong overleden zoon Willie Scholten, student biologie. Het laboratorium was gevestigd te Amsterdam aan de Roemer Visscherstraat 1. Van 1895-1906 was Jan Ritzema Bos (1850-1928) directeur, hij was de grondlegger van de fytopathologie (plantenziektekunde) in Nederland. In 1895 was hij benoemd tot buitengewoon hoogleraar in de fytopathologie aan de Universiteit van Amsterdam. In 1906 werd Johanna Westerdijk (1883-1961) benoemd tot directrice van het laboratorium. Zij werd in januari 1917 benoemd tot buitengewoon hoogleraar in de fytopathologie aan de Universiteit van Utrecht, waarmee zij de eerste vrouwelijke hoogleraar in Nederland was. In 1930 werd ze ook buitengewoon hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. Wegens ruimtegebrek verhuisde het laboratorium in 1921 naar het ruime landhuis 'Java' in Baarn. Johanna Westerdijk ging er ook wonen. Onder haar leiding groeide het laboratorium uit tot een beroemd internationaal fytopathologisch centrum. Na een verbouwing in 1928 werd het Centraal Bureau voor Schimmelcultures in het laboratorium ondergebracht. Al in 1907 was de zorg voor de collectie van levende schimmels aan Johanna Westerdijk toevertrouwd. Ze zou tot 1959 directrice blijven van het Centraal Bureau voor Schimmelcultures waar schimmels uit de hele wereld werden verzameld, beschreven, in leven gehouden en ter beschikking gesteld. De verkoop van schimmels werd een belangrijke inkomstenbron. In 1952 legde Johanna Westerdijk haar functie van directrice van het laboratorium neer; ze werd opgevolgd door dr. Louise C.P. Kerling (1900-1985). Het laboratorium ontwikkelde zich in de loop van de tijd tot universitair onderzoeksinstituut. In 1991 werd het gesloten. De stichting werd omgezet in Stichting Willie Commelin Scholten voor de Fytopathologie.