De Groote Polder en Kleine Polder waren twee afzonderlijke waterschappen, gelegen in het later tot de gemeente Haarlemmerliede en Spaarnwoude behorende Zuid-Schalkwijk. In 1858 werd besloten om de polders, die toch al veel samenwerkten, ook in bestuur te verenigen. Bij het Bijzonder Reglement van 1858 werd vastgesteld dat er, inclusief de voorzitter, vier bestuursleden zouden zijn, die steeds voor voor vier jaar rechtstreeks door de stemgerechtigde ingelanden werden gekozen. De grenzen van de polder staan uitgebreid beschreven in de Reglementen van 1858 en 1932. Voor 1813 hadden de polders elk een eigen molen. De Kleine Molen werd daarna niet meer gebruikt. In de Groote Polder stond een schepradmolen die sindsdien voor de bemaling zorgdroeg en die op het Spaarne uitmaalde. In 1879 werd aan de Ringvaart een achtkanten vijzelmolen bijgebouwd. De schepradmolen werd in december 1914 door brand verwoest. Op de fundamenten werd een nieuw gemaal gebouwd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd dit gemaal onklaar gemaakt door de bezetters. De Romolenpolder nam tijdelijk een deel van de bemaling over. Tengevolge van de verplichte verhoging van het waterpeil echter werd het laagste deel van de polder in de winter van 1944 geïnundeerd; in juni 1945 was het gebied weer droog. Het bestuur schafte in die tijd, omdat het gemaal aan de Ringvaart slechts met hoge kosten weer in bedrijfszekere staat te brengen was, een elektromotor aan. Het elektrische gemaal brandde op 31 maart 1967 af na blikseminslag. Omdat toen al bekend was dat de polder binnenkort zou worden opgeheven, waarna de gemeente Haarlem de rechten en plichten ervan zou overnemen, werd in samenwerking met de gemeente een nieuw elektrisch gemaal gebouwd aan de Lage Kadijk. De polder is opgeheven met ingang van 1 augustus 1968. Zoals al eerder vermeld nam de gemeente Haarlem de rechten en plichten ervan over.