Aan het eind van de negentiende eeuw deed zich in Utrecht de behoefte voelen aan een toevluchtsoord voor jonge meisjes die destijds tot 'slachtoffers van de zonde' gerekend werden: ongehuwde moeders, zwerfsters, ontslagen gevangenen en meisjes die niet meer in het ouderlijk gezag te handhaven waren. Op initiatief van de afdeling Utrecht van de Nederlandse Vrouwenbond tot Verhooging van het Zedelijk Bewustzijn werd in november 1886 een protestants doorgangshuis geopend aan de Kerkstraat. De inrichting ressorteerde onder de Vereeniging Het Doorgangshuis voor Vrouwen te Utrecht, uitgaande van voornoemde Vrouwenbond.
In het huis waren een 'moeder' en een 'vader' aangesteld voor de dagelijkse leiding en werd aanvankelijk ruimte geboden aan zes verpleegden. In oktober 1891 verhuisde de inrichting naar de Van Wijckskade. Vervolgens werd het nog driemaal verplaatst: in 1905 naar de Lange Nieuwstraat 89, in 1911 naar de Oosterstraat 8 en op 22 juni 1933 werd het huis aan de Maliebaan 99 betrokken. Aan het huis werd de naam 'De Haven' gegeven.
Na de Duitse bezetting werd de werkzaamheid van het huis verlegd naar observatie en richtte het zich enkel op de opname en begeleiding van minderjarige meisjes. Dat waren met name meisjes die binnen het gezin onoverkomelijke moeilijkheden veroorzaakten of met justitie in aanraking waren geweest. De opzet was om hun houding in gunstige zin te beïnvloeden. De naamgeving van het huis werd veranderd in Observatiehuis voor meisjes De Haven. De meisjes van De Haven werden vanaf 1957 tijdelijk ondergebracht in een pand aan de Wolter Heukelslaan 49, waarin vanaf 1939 het andere huis van de Vereniging, het tehuis met halve vrijheid Het Baken, gehuisvest was geweest. In 1960 keerde De Haven ten slotte terug naar het verbouwde pand aan de Maliebaan 99.
In 1939 was de Vereeniging in staat om een pand aan de Mengelberglaan 49, na 1945 gewijzigd in Wolter Heukelslaan, aan te kopen. Hierin werd een tweede tehuis gevestigd, het tehuis met halve vrijheid Het Baken, bedoeld voor hen die de greep op de maatschappij verloren hadden of dreigden te verliezen. Dit huis werd in 1960 nieuw leven ingeblazen: was het huis De Haven vooral bedoeld voor verblijf van beperkte duur, Het Baken kon zorgen voor verdere en langdurige begeleiding van de meisjes. Voor het nieuwe huis werd de Stichting Tehuis voor Werkende Meisjes Het Baken opgericht. Aanvankelijk stond Het Baken nog als een afdeling onder de directrice van De Haven, maar al snel werd besloten ze onder een zelfstandige leiding te plaatsen. Het huis werd, na de verplaatsing van De Haven in 1960, gevestigd aan de Wolter Heukelslaan.
Uiteindelijk gingen De Haven en Het Baken op in de nieuwe jeugdzorg- en jeugdhulporganisaties die in de regio ontstonden.
