Door vereniging van een aantal kleine poldertjes ontstond op 17 augustus 1649 de Vijfhuizerpolder. Hij was gelegen in de tegenwoordige gemeenten Haarlem en Haarlemmerliede en Spaarnwoude. In 1858 werd het eerste Bijzonder Reglement vastgesteld dat bepaalde dat het bestuur uit drie leden zou bestaan met inbegrip van de voorzitter. Dezen werden voor drie jaar gekozen door de stemgerechtigde ingelanden. Voor 1858 had de burgemeester van Zuid-Schalkwijk, toen nog een aparte gemeente, met drie poldermeesters het bestuur gevormd. De begrenzing van de polder staat vermeld in de Bijzondere Reglementen van 1858 en 1932. Vanouds werd het gebied bemalen door een wipvijzelmolen aan het Haarlemmermeer, na de drooglegging daarvan aan de Ringvaart. In 1860 werd, eveneens aan de Ringvaart, een soortgelijk molentje bijgebouwd. Deze beide werden in 1873 vervangen door een grotere vijzelmolen, waarvoor men in 1938 een elektrische hulpaandrijving aanschafte. Tijdens de Tweede Wereldoorlog nam de Vijfhuizerpolder de bemaling van de Poelpolder, waarvan het gemaal alleen elektrisch werd aangedreven, over. In samenwerking met en op advies van de Vereniging De Hollandsche Molen werd de molen tussen 1955 en 1959 gerestaureerd, met subsidie van de gemeente Haarlemmerliede en Spaarnwoude, de Rijkscommissie voor Monumentenzorg en de provincie Noord-Holland, samen voor 90%, zodat het waterschap zelf slechts een klein deel hoefde te betalen. Bijna de gehele oppervlakte van de polder, die ruim 129 ha. bedroeg, was belast. In de 19e eeuw steeg de omslag per ha. van fl. 2,- naar fl. 7,50. Tot ca. 1940 bleef dit bedrag ongeveer gelijk, maar na de oorlog steeg het sterk, van fl. 15,- in 1950 tot fl. 35,- in 1967. Vanaf 1929 onderhield het bestuur de polderkaden, waarvoor door de vroegere onderhoudsplichtigen, de betreffende ingelanden, jaarlijks een klein bedrag moest worden betaald. Deze last werd door allen spoedig afgekocht. De Vijfhuizerpolder is m.i.v. 1 augustus 1968 opgeheven.