Op 1 maart 1977 aanvaardde de Tweede Kamer der Staten-Generaal het wetsontwerp 13130 tot wijziging van de Luchtvaartwet 1958 met betrekking tot de aanwijzing van luchtvaartterreinen. Artikel 28 van deze wet bepaalde dat de Minister van Verkeer en Waterstaat (VWS), ten behoeve van overleg en voorlichting over de milieuhygiëne rond een luchtvaartterrein, een commissie kon instellen. De commissie had tot taak gevraagd en ongevraagd advies uit te brengen over alle voorschriften en getroffen maatregelen bedoeld om de geluidsbelasting rond het terrein te verminderen. In de commissie dienden alle betrokken partijen vertegenwoordigd te zijn. Daartoe behoorden het Rijk, een provincie, gemeenten, burgers, de exploitanten van het luchtvaartterrein en de gebruikers van de vliegtuigen. In 1983 besloot de Minister van VWS, op basis artikel 28 van de Luchtvaartwet, tot het instellen van een Voorlopige Commissie Milieuhygiëne voor het Vliegveld Texel, onder voorzitterschap van een lid van GS van Noord-Holland. De taken van de commissie overeen kwamen met het bepaalde in artikel 28. Kortom, de geluidsbelasting rond het vliegveld Texel werd in de gaten gehouden en er werden schriftelijke rapportages van gemaakt. Op 26 januari 1989 stelde de Minister van VWS definitief de Commissie Milieuhygiëne voor het Luchtvaartterrein Texel in, met als voorzitter een gedeputeerde van de Provincie Noord-Holland. Het secretariaat werd verzorgd door de Gemeente Texel.