De Vrouwenbond van de Partij van de Arbeid (PvdA) is opgericht in 1946 als vrouwenorganisatie van de PvdA met als doel de emancipatie van de 'massa der proletarische vrouwen'. In 1969 wijzigde de naam in Vrouwencontact in de PvdA en vanaf 1975 heette de organisatie Rooie Vrouwen in de PvdA. Het was een feministische groepering die de streed voor gelijke rechten en gelijke beloning, alsmede voor de herverdeling van arbeid en macht. In 1995 kwam een einde aan het zelfstandig bestaan van de Rooie Vrouwen en werd de organisatie geïntegreerd in de PvdA onder de naam Rosa-vrouwenproject. In oktober 1946 deed het afdelingsbestuur van de Partij van de Arbeid in Heemstede aan enkele vrouwelijke leden het verzoek een Vrouwengroep in Heemstede op te richten. Na een oprichtingsvergadering in het Protestants Jeugdhuis aan de Dreef werd diezelfde maand een werkplan opgesteld en een voorlopig bestuur benoemd. Door middel van de activiteiten van de Vrouwengroep zouden de sociaal-democratische beginselen onder vrouwen, de scholing van vrouwen en het benadrukken van vrouwenbelangen in zowel de PvdA als in de maatschappij als doelstelling gerealiseerd worden. Tijdens de bijeenkomsten van de Vrouwengroep werden onderwerpen van politieke en sociale aard besproken, lezingen gehouden en excursies ondernomen. De leesclub vormde eveneens een belangrijk onderdeel in het programma. De Vrouwengroep had veelvuldig contact met de Vrouwenbond, die een sturende taak had in de te volgen programmaonderdelen. Binnen de organisatie van de PvdA was een vrouwelijk lid automatisch lid van de Vrouwenbond en zodra een vrouw actief deel ging nemen aan activiteiten werd zij lid van een Vrouwengroep. In Heemstede was het bestuur lange tijd actief, maar in 1958 vonden de leden dat anderen het moesten overnemen en trad voltallig af.