Het Woonwagencentrum IJmond is in 1963 opgericht bij gemeenschappelijke regeling door de gemeenten Beverwijk, Castricum, Heemskerk, Uitgeest en Velsen met als taken het exploiteren van de standplaatsen en het bevorderen van het welzijn van woonwagenbewoners in de IJmond. De regeling is getroffen om de bemoeienissen van gemeenten ten aanzien van woonwagenbewoners over te nemen en te concentreren. Dit geschiedde middels het inrichten van een regionaal centrum en het organiseren van de dienstverlening op dit centrum. In 1971 volgde de stichting van het regionale woonwagencentrum aan de Communicatieweg te Heemskerk. De basis voor de vorming van een gemeenschappelijke regeling was de Woonwagenwet van 1968. Deze wet moest het mogelijk maken het welzijn van de woonwagenbewoners te bevorderen door intensivering van de maatschappelijke en andere overheidsbemoeienissen; door verbetering van de woonomstandigheden waarin woonwagenbewoners op dat moment verkeerden; door verbetering van het onderwijs en het instellen van een vergunningenstelsel tot het bewonen van woonwagens. Al snel bleken de ervaringen met regionale centrums negatief uit te pakken. In plaats van de beoogde integratie namen de contacten tussen de woonwagenbewoners en de samenleving af en groeiden de vooroordelen. Als gevolg van het falende regionaliseringsbeleid kwam nu de nadruk te liggen op het inrichten van goed gelegen standplaatsen in kleine concentraties. In maart 1979 nam het bestuur van de gemeenschappelijke regeling het besluit om het regionale centrum aan de Communicatieweg voor 1 januari 1981 op te heffen en daarvoor in de plaats goed gelegen standplaatsen verdeeld over de vijf aangesloten gemeenten in te richten. Het opheffen van de gemeenschappelijke regeling met ingang van 1 januari 1982 werd voorafgegaan door het overdragen van taken naar algemene instellingen voor maatschappelijk werk en welzijnswerk.