Na de inlijving van het koninkrijk Holland in 1810 bij het keizerrijk Frankrijk ging in ons land de Franse wetgeving gelden. Voor de registratie van de bevolking had dit tot gevolg dat er een overheidsboekhouding van de burgerlijke staat van personen, met name die van geboorte, huwelijk en overlijden - de burgerlijke stand - werd ingevoerd op grond van een Franse wet van 20 september 1792. De burgerlijke stand werd formeel ingevoerd in 1811, maar in de praktijk werd dit systeem niet in elke gemeente op dezelfde datum ingevoerd. Soms begon men gelijk in 1811 met de invoer, soms wachtte men tot 1 januari 1812. Een Keizerlijk Decreet van 18 augustus 1811 bepaalde dat iedere burger die nog geen vaste achternaam had binnen een jaar een vaste naam moest hebben. De gemeente Haarlemmermeer werd drie jaar na de droogmaking van het Haarlemmermeer officieel ingesteld bij wet van 11 juli 1855. De eerste ambtenaar van de burgerlijke stand werd op 24 december 1855 benoemd. De huwelijken voltrok hij in het raadhuis van Heemstede. Aanvankelijk beschikte de gemeente na haar instelling namelijk nog niet over een eigen raadhuis en kwam het gemeentebestuur in het raadhuis van Heemstede bijeen. Vanaf eind 1856 huurde de gemeente een gedeelte van het huis van de gemeentesecretaris gelegen op de kruising van de Hoofdweg en Bennebroekerweg in Haarlemmermeer. Uiteindelijk werd besloten om een nieuw raadhuis te bouwen in Hoofddorp, dat in 1867 in gebruik genomen werd.