Prof. dr. Pieter Jan Bouman, geboren op 19 september 1902 te Batavia (Nederlands-Indië) en overleden op 10 maart 1977 te Groningen, was historicus en socioloog. Na de HBS studeerde hij aan de Nederlandsche Handels-Hoogeschool. In 1925 kreeg hij een beurs om een trimester te studeren aan de London School of Economics. In de periode 1926-1944 was Bouman werkzaam als docent geschiedenis aan de Rijks Hogere Burgerschool (RHBS) te Middelburg. Tijdens zijn studie raakte Bouman vooral geïnteresseerd in de economische geschiedenis en in dat vak promoveerde hij in 1931. Uiteindelijk was het toch de sociologie, en met name de historische ontwikkeling van de maatschappij, die hem het meest interesseerden. Na de bevrijding was hij enige tijd economisch adviseur van het Militair Gezag en kort werkzaam als algemeen secretaris van de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen. In februari 1946 werd hij benoemd tot hoogleraar sociologie (met inbegrip van de grondslagen van het maatschappelijk werk) aan de Rijksuniversiteit Groningen. Tot 1964 was Bouman voorzitter van de Verenigde Faculteiten der Letteren, der Rechtsgeleerdheid en der Economische wetenschappen. Van 1959 tot 1960 fungeerde hij als rector magnificus. Hij publiceerde tal van werken over zijn vakgebied, waarvan vele vertalingen zijn verschenen. In 1967 nam hij ontslag al hoogleraar.