Door de Commissie voor de Bestrijding van de Malaria door de Bevolking van Noord-Holland werden alleen woningen waarin malaria was voorgekomen of waarin besmette muggen waren aangetroffen bespoten. Een nauwkeurig vooronderzoek was daarom noodzakelijk om de voor de malariabestrijding 'gevaarlijke' woningen op te sporen. Voor de uitvoering van een dergelijk onderzoek - dat bestond uit het onderzoek naar miltvergroting bij schoolkinderen, bloedonderzoek bij mogelijke parasietendragers en het opsporen van besmette muggen - werd in 1938 met financiële steun van de pas ingepolderde Wieringermeer een propagandist in algemene dienst aangesteld. Toen de commissie na de Tweede Wereldoorlog ten behoeve van de campagnes met DDT een groot aantal exploratrices en analistes in dienst nam, werd de propagandist in algemene dienst, H. Kraan, tevens belast met de leiding over het personeel en de coördinatie van de campagnes. In januari 1949 trad de heer Kraan met terugwerkende kracht tot 1 januari 1948 als consulent voor de malariabestrijding in dienst bij de Geneeskundige Hoofdinspectie van de Volksgezondheid, die hem vervolgens weer detacheerde bij de commissie, zodat in de aard van zijn werkzaamheden geen verandering kwam. Toen de succesvolle behandeling van Noord-Holland in 1954 werd voltooid, leek de functie van consulent voor de malariabestrijding overbodig te worden. De dalende lijn in de malariacurve zette zich voort. Nu de actieve bestrijding kon worden gestaakt, werd de consulent belast met de 'surveillance': het registreren van malariagevallen en het periodiek controleren van woningen en omgeving van malariapatiënten op het voorkomen van malariamuggen. Op 1 november 1966 werd de heer Kraan eervol ontslag verleend. De ontstane vacature werd niet meer vervuld. In 1970 ontving Nederland van de Wereldgezondheidsorganisatie het predicaat 'malariavrij', waarmee het hoofdstuk inheemse malaria voor wat betreft Nederland voorgoed kon worden afgesloten.