Jacobus Cornelis Cramer, geboren op 1 februari 1916, was van 1946-1984 directeur/eigenaar van Bouwbedrijf Cramer te Haarlem. De grootvader van Jacobus Cornelis Cramer, de timmerman Martinus van Ommeren (1855-1911), heeft in 1886 het timmer- en aannemersbedrijf opgericht. Na zijn overlijden in 1911 zette zijn dochter Berendina Tedrika Maria Wendelina van Ommeren (geboren op 11 maart 1890) het bedrijf van haar vader voort onder de naam Wed. van Ommeren. Het was de bedoeling dat haar verloofde Johannes Cornelis Cramer (geboren op 7 oktober 1887 en overleden op 8 augustus 1946) de zaak zou gaan leiden. Na hun huwelijk op 31 juli 1913 kwam de zaak op naam van J.C. Cramer jr. Firma Wed. M. van Ommeren. Johannes Cornelis Cramer werd in 1946 zo ernstig ziek dat hij zijn werk niet meer kon uitvoeren, zoon Jacobus Cornelis Cramer nam de zaak op 1 juni 1946 over. Na de HBS studeerde Jacobus Cornelis Cramer bouwkunde aan de MTS te Haarlem, waar hij in 1937 zijn diploma behaalde. Van 1946-1984 was hij directeur/eigenaar van het Bouwbedrijf Cramer. In de periode 1933-1978 was hij als vrijwilliger verbonden aan de Haarlemse brandweer, vanaf 1964 in de functie van ondercommandant. Op 1 juli 1984 werd het bedrijf onder de naam Bouwbedrijf Cramer voortgezet door F.P.J. (Frans) de Ruig, die al sinds 1959 bij het bedrijf werkzaam was. Zie voor een uitgebreide geschiedenis: J.C. Cramer, 'Bouwbedrijf Cramer sinds 1886: de geschiedenis van een Haarlems aannemersbedrijf', in: Haerlem Jaarboek 1990, Haarlem 1991, blz. 152-181.