Jhr. mr. Marinus (koosnaam Dup) van der Goes van Naters, geboren op 21 december 1900 te Nijmegen en overleden op 12 februari 2005 te Wassenaar, was natuurbeschermer, van oorsprong advocaat; in het dagelijks leven SDAP-/PvdA-politicus en lid van de Tweede Kamer. Van der Goes van Naters vestigde zich na zijn rechtenstudie aan de Rijksuniversiteit te Leiden in 1923 als advocaat te Nijmegen. Hij promoveerde in 1930 te Leiden op zijn proefschrift "Het staatsbeeld de sociaaldemocratie." Na zijn promotie vestigde hij zich als zelfstandig advocaat te Heerlen. Vanaf 1937 richtte hij zich geheel op de politiek en verhuisde in dat jaar naar Wassenaar. Van 1937-1967 was hij lid van de Tweede Kamer voor de SDAP, later PvdA, en van 1945-1951 was hij fractievoorzitter. Van der Goes van Naters was ook actief in de Europese politiek. Zo was hij van 1952-1958 lid van de Gemeenschappelijke Vergadering van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal en van 1958-1967 lid van het Europese Parlement, waarvan hij de eerste Nederlandse vice-voorzitter werd. Ook heeft hij zich op tal van manieren ingespannen voor ontwikkelingssamenwerking. Daarnaast was hij actief op het gebied van natuurbescherming en -behoud, zowel op nationaal als internationaal niveau. In 1925 richtte hij de Nijmeegsche Vereeniging voor Natuurschoon op. Van 1940- 1971 was hij voorzitter van de Contactcommissie voor Natuur- en Landschapsbescherming, de voorganger van de Stichting Natuur en Milieu. Ook was hij enige jaren secretaris van de Voorlopige Natuurbeschermingsraad. Veel energie heeft hij gestopt in zijn lidmaatschap van de Commissie voor Nationale Parken van de International Union for Conservation of Nature and Natural Resources. Van der Goes was in 1975 ook de medeoprichter van de Werkgroep Ecologie en Ontwikkeling van de Nederlandse Commissie voor Internationale Natuurbescherming, die bij de Nederlandse regering met succes aandrong om bij het ontwikkelingsbeleid rekening te houden met ecologische aspecten.