Dr. Henriëtte Elisabeth (roepnaam Zus) Heimans, geboren op 19 februari 1892 te Amsterdam en overleden op 21 juni 1975 te Almelo, was letterkundige en filosofe. Henriëtte E. Heimans was de dochter van de bekende onderwijzer en natuurpopularisator Eli Heimans en jongere zuster van de botanicus prof.dr. J. Heimans (1889-1978). Zij doorliep het gymnasium in Amsterdam en studeerde vervolgens Nederlands en Geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam. Na het afleggen van het doctoraalexamen in 1919 werd zij lerares op een middelbare school. In 1923 aanvaardde zij een baan op de HBS in Almelo. Zij promoveerde in 1925 tot doctor in de letteren en wijsbegeerte op het proefschrift: "Het karakter van Willem III, koning-stadhouder. Proeve ener psychografie." Tijdens de oorlog werd Henriëtte E. Heimans vanwege haar joodse afkomst door de Duitse bezetter ontslagen, maar zij overleefde de oorlog. Na de bevrijding vatte zij haar baan als lerares weer op. Zij vestigde zich opnieuw in Almelo, samen met haar moeder mevr. B. Heimans-Stibbe, die de bezetting eveneens had overleefd. Henriëtte E. Heimans was een begaafd lerares, geliefd bij docenten en leerlingen.