Johannes Adrianus Verdoorn (1903-1991) vertrok in 1932 naar West-Java, waar hij als zendingsarts werkzaam was te Bandung (1932-1935), Purwakarta (1935-1936) en Sukabumi (1937-1939). Doordat hij in 1939 met verlof ging ontsnapte hij aan Japanse internering. In 1947 keerde hij in gouvernementsdienst terug naar Java, waar hij 1948-1950 werkte als particulier arts. Van 1950 tot 1954 en 1957 tot 1960 was hij weer zendingsarts te Sukabumi. Verdoorn hoorde tot de kleine groep jongere zendingsarbeiders die in de jaren dertig openstond voor de idealen van de Indonesische nationale beweging. Na 1945 pleitte hij voor een royaal tegemoet treden van de Republiek. In 1945 publiceerde hij De Zending en het Indonesisch Nationalisme (Amsterdam, Volkspaedagogische Bibliotheek, deel 1).