Jhr. mr. Willem Bernardus Sandberg werd geboren te Apeldoorn op 19 december 1876 als zoon van jhr. Henri François Maria Elisa Sandberg en jkvr. Susanna Elisabeth Christina van Bronkhorst. Op 10 juli 1902 huwde hij jkvr. Henriëtte Anne Jacqueline Roëll. Voor hij burgemeester werd in Haarlem op 12 november 1912, was hij burgemeester in Abcoude en lid van Provinciale Staten in Utrecht. Gedurende de Eerste Wereldoorlog viel het burgemeesterschap niet altijd even makkelijk. Sandberg belastte zich met de zorg voor de Belgische vluchtelingen (pauvres honteux) en met de uitbetaling van de hun door het Rijk toegekende subsidies. Hij deed dit als particulier. De burgemeester hield rechtstreeks contact met het Nederlandsch Comité tot Steun van Belgische en andere slachtoffers te Amsterdam. Het toezicht over de vluchtelingen had hij gedelegeerd aan de heer De Landmeter. Sandberg overleed heel plotseling op 13 december 1918 aan de Spaanse griep met bijkomende longontsteking. In de necrologieën in de Nieuwe Haarlemsche Courant werd hij omschreven als levenslustig en als een harde werker. Op verzoek van het Nederlandsch Comité tot Steun van Belgische en andere slachtoffers nam de waarnemend burgemeester J. de Breuk de zorg voor de Belgische vluchtelingen op zich. Johannes de Breuk was sinds 1894 wethouder van Openbare werken. Op 16 juni 1919 begon de nieuwe burgemeester: C. Maarschalk. Het is onduidelijk of Maarschalk de taak op zich heeft genomen na zijn aantreden. Veel werk was er toen ook niet meer.