Alida Christina Veen is geboren op 24 november 1878 te Amsterdam en overleden op 26 november 1955 te Zaandam. In 1906 trouwde zij met Egbertus Veen Azn. (1880-1952). Uit dit huwelijk werden vier kinderen geboren. Het gezin woonde in Zaandam. Haar gezinsleven beschreef zij in een serie artikelen in het tijdschrift Zij (1919-1927). Later publiceerde zij, onder het pseudoniem Famke, deze artikelen in boekvorm getiteld Het Zaansch Binnenhuisje (1927) en Het Nieuw Zaansch Binnenhuisje (1929). Onder het pseudoniem Famke verschenen ook al haar latere feministische publicaties. In 1930 verscheen haar derde boek Triomf van het Huwelijk. Hierin nam zij stelling tegen de voor die jaren vergaande afhankelijke houding van de vrouw. Onder leiding van Alida Christina Veen-Brons werd in 1931 de Vereeniging voor Nieuw-Feministen opgericht te Zaandam. De vereniging werd goedgekeurd bij Koninklijk Besluit van 24 oktober 1933 nr. 42. In 1937 werd de vereniging al opgeheven, omdat Alida Christina vanwege haar leeftijd niet meer aan haar taak kon voldoen en er geen geschikte opvolgster gevonden kon worden. In 1938 werd Het Nieuw-Feministisch Sekretariaat opgericht met nagenoeg dezelfde doelstellingen als de in 1937 opgeheven vereniging. De activiteiten uitten zich echter meer in publicistische propaganda. Naast haar feministische geschriften publiceerde zij ook vele gedichten, waarvan enkele illegaal verspreid zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog. Na de bevrijding was zij lid van de onderafdeling Zaanstreek van de Stichting Toezicht Politieke Delinquenten. In 1954 verleende zij haar medewerking aan de oprichting van het E.A. Veenfonds. Dit fonds was opgericht ten bate van het Doopsgezind Broederschapshuis te Schoorl en droeg de naam van haar echtgenoot Egbertus Veen Azn., tot zijn nagedachtenis.